Sprzęgło półodśrodkowe

Sprzęgło półodśrodkowe. Niekiedy sprzęgła jednotarczowe są wykonane jako sprzęgła półodśrodkowe. Sprzęgło to różni się tym od sprzęgła jednotarczowego, że docisk tarczy dociskowej i tarczy sprzęgłowej do koła zamachowego wywierany jest nie tylko przez sprężyny dociskowe, lecz również przez siłę odśrodkową ciężarków osadzonych na przedłużeniu dźwigni wyłączających. Siła sprężyn dociskowych może być wskutek tego mniejsza, co zmniejsza wysiłek kierowcy przy wyłączaniu sprzęgła.
Zasada działania ciężarków jest następująca: Do pokrywy sprzęgła przykręcone są wsporniki, w których na osiach osadzone są obrotowe dźwignie wyłączające. Dźwignie te są nadto osadzone obrotowo w łożyskach igłowych, w uchach stanowiących jedną całość z tarczą dociskową. W miarę wzrostu prędkości obrotowej wału korbowego silnika ciężarki, na skutek działania siły odśrodkowej, wywierają nacisk (wraz ze sprężynami dociskowymi) na tarczę dociskową, a następnie na tarczę sprzęgłową, dociskając ją do koła zamachowego z dodatkową siłą. Sprzęgła półodśrodkowe stosowane są w samochodach FSO Warszawa, Star i in. Sprzęgło odśrodkowe. W sprzęgle tym tarcza sprzęgłowa dociskana jest do koła zamachowego za pomocą tarczy dociskowej pod wpływem siły odśrodkowej ciężarków znajdujących się na obwodzie sprzęgła. Siła ta przy dużej prędkości obrotowej silnika pokonuje opór sprężyn, powodując dosunięcie tarczy dociskowej do tarczy sprzęgłowej.
Wyłączanie sprzęgła odbywa się samoczynnie, gdy prędkość obrotowa wału kolbowego silnika zmaleje. Wówczas siła odśrodkowa ciężarków staje się mniejsza niż siła sprężyn, pod których wpływem następuje cofnięcie tarczy dociskowej.